نحوه مطالعه حقوق قراردادها: 13 گام برای موفقیت

مرحله 1: آشنایی با مبانی قانون قرارداد

قبل از پرداختن به پیچیدگی‌های قانون قرارداد، داشتن درک کامل از اصول ضروری است. این شامل درک مفهوم قرارداد، عناصر قرارداد و انواع مختلف قراردادها می شود.

عناصر قرارداد

یک قرارداد باید چندین عنصر اساسی داشته باشد تا از نظر قانونی لازم الاجرا باشد. این عناصر عبارتند از:

1. پیشنهاد و پذیرش: یک طرف باید پیشنهادی ارائه دهد و طرف دیگر باید آن پیشنهاد را بپذیرد.
2. قصد ایجاد روابط حقوقی: هر دو طرف باید قصد انعقاد یک توافق نامه الزام آور قانونی را داشته باشند.
3. توجه: هر دو طرف باید چیزی با ارزش، مانند پول یا خدمات ارائه دهند.
4. توان قرارداد: هر دو طرف باید دارای اهلیت قانونی برای انعقاد قرارداد باشند.
5. رضایت رایگان: هر دو طرف باید آزادانه و بدون هیچ گونه اجبار یا نفوذ ناروا رضایت خود را داده باشند.
6. مشروعیت موضوع: هدف قرارداد باید قانونی باشد.
7. امکان اجرا: طرفین باید بتوانند تعهدات خود را طبق قرارداد انجام دهند.

مرحله 2: با اصول قانون قراردادها آشنا شوید

قانون قراردادها بر چند اصل کلیدی استوار است، از جمله:

پیشنهاد و پذیرش

پیشنهاد پیشنهادی است که از طرف یک طرف به طرف دیگر ارائه می شود و پذیرش موافقت با شرایط پیشنهاد است.

قصد ایجاد روابط حقوقی

برای اینکه یک قرارداد از نظر قانونی لازم الاجرا باشد، هر دو طرف باید قصد انعقاد یک توافق نامه الزام آور قانونی را داشته باشند.

توجه

مابه التفاوت ارزشی است که در یک قرارداد بین طرفین مبادله می شود. باید چیزی با ارزش باشد، مانند پول یا خدمات.

ظرفیت قرارداد

هر دو طرف باید اهلیت قانونی برای انعقاد قرارداد را داشته باشند. این بدان معناست که آنها باید در سن قانونی باشند و توانایی ذهنی برای درک مفاد قرارداد را داشته باشند.

رضایت رایگان

هر دو طرف باید آزادانه و بدون هیچ گونه اجبار یا نفوذ ناروا رضایت خود را داده باشند.

قانونی بودن شی

هدف قرارداد باید قانونی باشد.

امکان عملکرد

طرفین باید بتوانند به تعهدات خود در قرارداد عمل کنند.

مرحله 3: انواع مختلف قراردادها را بیاموزید

انواع مختلفی از قرارداد وجود دارد، از جمله:

قراردادهای دوجانبه

قرارداد دوجانبه قراردادی است که در آن هر دو طرف تعهد می کنند که تعهدات خاصی را انجام دهند.

قراردادهای یک جانبه

قرارداد یک طرفه قراردادی است که در آن یکی از طرفین متعهد می شود در ازای اجرای طرف دیگر تعهدات خاصی را انجام دهد.

قراردادهای باطل

عقد باطل عقدی است که از نظر قانونی لازم الاجرا نیست. این می‌تواند در صورتی اتفاق بیفتد که قرارداد فاقد یک یا چند عنصر اساسی یک قرارداد باشد.

قراردادهای باطل

عقد قابل فسخ قراردادی است که می‌تواند توسط یکی از طرفین فسخ شود. این می‌تواند اتفاق بیفتد اگر قرارداد تحت فشار، نفوذ نامناسب یا تقلب انجام شده باشد.

مرحله 4: درک تفسیر قرارداد و حل اختلاف

هنگام بروز اختلاف، دانستن نحوه تفسیر قراردادها و حل اختلاف ضروری است.

تفسیر قرارداد

تفسیر قرارداد شامل نگاه کردن به زبان قرارداد و تعیین قصد طرفین است.

حل اختلاف

حل اختلاف شامل استفاده از روش های مختلف برای حل و فصل اختلافات مانند مذاکره، میانجی گری و دعاوی است.

مرحله 5: درباره راه حل های نقض قرارداد اطلاعات کسب کنید

اگر یکی از طرفین قرارداد را نقض کند، طرف دیگر ممکن است حق جبران خسارت را داشته باشد.

راه حل های نقض قرارداد

راهکارهای جبران نقض قرارداد عبارتند از:

1. عملکرد خاص: این شامل الزام طرفی است که قرارداد را نقض کرده است تا به تعهدات خود تحت قرارداد عمل کند.
2. خسارات: این شامل جبران خسارت زیان دیده است.
3. فسخ: این شامل لغو قرارداد و بازگرداندن طرفین به موقعیت قبل از قرارداد است.

مرحله 6: به دنبال مشاوره حقوقی باشید

اگر در حال انعقاد قرارداد یا اختلافی در رابطه با قرارداد هستید، ضروری است که از یک وکیل واجد شرایط مشاوره حقوقی بگیرید.

در جستجوی مشاوره حقوقی

هنگام جستجوی مشاوره حقوقی، یافتن وکیل با تجربه در قانون قرارداد مهم است. آنها میتوانند به شما کمک کنند تا حقوق و تعهدات خود را تحت قرارداد درک کنید و راهنمایی هایی را در مورد چگونگی حل و فصل هرگونه اختلافی که ممکن است ایجاد شود ارائه دهند.

عناوین مرجع معتبر:

1. “قانون قرارداد: راهنمای عملی” توسط دیوید جی آلبرتز و کاترین ای. آلبرتس. این راهنما یک ov جامع ارائه می دهدمروری بر حقوق قراردادها، شامل عناصر اساسی قرارداد، تفسیر قرارداد و حل اختلاف.
2. “قانون قرارداد: موارد و مواد” توسط E. Allan Farnsworth و S. Todd Brown. این کتاب تجزیه و تحلیل مفصلی از حقوق قراردادها، از جمله اصول تفسیر قرارداد و راه حل های نقض قرارداد را ارائه می دهد.
3. “قراردادها: راهنمای حقوقی” نوشته دیوید او. تیلور. این راهنما مروری عملی از قانون قرارداد، از جمله عناصر اساسی یک قرارداد، تفسیر قرارداد، و حل اختلاف ارائه می‌کند.

با رعایت این 13 مرحله و مطالعه عناوین مرجع معتبر، به خوبی در تسلط بر قوانین قراردادها و اجتناب از اشتباهات رایج گام خواهید برداشت. به یاد داشته باشید که در صورت داشتن هرگونه سوال یا نگرانی در مورد قرارداد، از یک وکیل واجد شرایط مشاوره حقوقی بگیرید.

ضربه زدن در برابر بولرهای سریع می‌تواند یک کار چالش برانگیز در کریکت باشد. سرعت، دقت و حرکت توپ باعث می‌شود که ضربه‌زنان نتوانند دویدن‌ها را به ثمر برسانند و در نقطه چین باقی بمانند. با این حال، با تکنیک و رویکرد مناسب، می توان به طور موثر با بولینگ سریع مقابله کرد. در این راهنمای جامع، ما 13 مرحله را بیان می کنیم و 29 نکته را برای کمک به خفاش‌بازان در بهبود ضربات خود در برابر بول‌بازان سریع ارائه می‌کنیم.

مرحله 1: آمادگی ذهنی

1. موفقیت را تجسم کنید: قبل از رویارویی با یک توپ انداز سریع، خود را در حال بازی کردن ضربات با اطمینان و موفقیت تجسم کنید.
2. مثبت بمانید: طرز فکر مثبت خود را حفظ کنید و به توانایی خود در مقابله با چالش ایمان داشته باشید.
3. بازیگر را مطالعه کنید: نقاط قوت، ضعف و تغییرات کاسه‌زن را مشاهده کنید تا خود را از نظر ذهنی آماده کنید.

مرحله 2: پا و ایستادن

4. موقعیت متعادل: برای حفظ ثبات، موضعی متعادل را با پاهایتان به اندازه عرض شانه باز کنید.
5. پا زدن سریع: روی پاهای خود سبک بمانید و در پاسخ به تحویل کاسه‌زن، آماده حرکت سریع باشید.
6. پشت و رو: برای ایجاد زوایای بهتر برای عکسبرداری، پای عقب خود را به سمت خارج از کنده حرکت دهید.

مرحله 3: تماشای توپ

7. روی نقطه رهاسازی تمرکز کنید: به دقت دست کاسه‌زن را تماشا کنید تا نشانه‌های اولیه درباره خط و طول تحویل را دریافت کنید.
8. وضعیت سر: در حالی که توپ را از دست توپ‌زن ردیابی می‌کنید، سر خود را ثابت و در سطح نگه دارید تا زمانی که به شما برسد.
9. تصمیم گیری اولیه: بر اساس مسیر حرکت توپ، در مورد بازی یا ترک توپ سریع تصمیم بگیرید.

مرحله 4: انتخاب عکس

10. بازی مستقیم: در ابتدا روی بازی مستقیم و شوت‌های دفاعی تمرکز کنید تا به سرعت بازی عادت کنید.
11. از ماهیگیری بپرهیزید: در اوایل دوره های خود در برابر وسوسه بازی کردن شوت های عجیب و غریب خارج از زمین مقاومت کنید.
12. فرصت های گلزنی را شناسایی کنید: در مناطقی که در بازی کردن شوت ها احساس راحتی می کنید به دنبال فرصت های گلزنی باشید.

مرحله 5: بازی کردن توپ کوتاه

13. تعادل بمانید: هنگام انجام زایمان‌های کوتاه، تعادل خود را حفظ کنید و از گرفتار شدن روی پای عقب خودداری کنید.
14. شوت‌های دفاعی: با نگه داشتن چشم روی توپ و استفاده از دست‌های نرم، یک شوت دفاعی کنترل‌شده انجام دهید.
15. شات‌های هجومی: وقتی مطمئن هستید، از شوت‌های کششی یا قلاب‌ها برای زدن توپ‌های کوتاه استفاده کنید.

مرحله 6: برخورد با چرخش و درز

16. قضاوت زودهنگام: حرکت چرخش و درز را زود ارزیابی کنید تا مشخص شود که آیا باید توپ را بازی کنید یا ترک کنید.
17. به طور موثر ترک کنید: برای جلوگیری از خطرات غیرضروری، قضاوت خوبی در مورد رها کردن توپ ها در خارج از کنده ایجاد کنید.
18. بازی دیرهنگام: قبل از زدن ضربات خود، مخصوصا در برابر ضربات چرخشی، منتظر بمانید تا توپ نزدیکتر شود.

مرحله ۷: رویارویی با باونسرها

19. هشیار باشید: تمرکز خود را حفظ کنید و با پیش‌بینی آن‌ها بر اساس اقدامات توپ‌زن، برای پرتاب‌کننده‌ها آماده باشید.
20. اردک یا بافت: اگر نمی‌توانید به راحتی با اردک بازی کنید، یا در زیر آن قرار بگیرید یا از مسیر آن دور شوید.
21. شات قلاب کنترل شده: برای مقابله موثر با قلاب‌ها، بازی کردن شوت‌های هوک کنترل‌شده را تمرین کنید.

مرحله 8: تمرینات را تمرین کنید

22. رو به روی دستگاه بولینگ: از دستگاه بولینگ با سرعت بالا برای شبیه سازی بولینگ سریع و بهبود رفلکس استفاده کنید.
23. جلسات نت با فست بولرها: به طور منظم در جلسات نت رویارویی با بازیکنان سریع تمرین کنید تا به سرعت آنها عادت کنید.
24. شبیه‌سازی‌های مسابقه: در مسابقات تمرینی یا سناریوهایی شرکت کنید که شرایط مسابقه را در برابر بول‌بازان سریع تکرار می‌کنند.

مرحله 9: آمادگی جسمانی

25. تمرینات قدرتی: از طریق تمرینات با وزنه و تمرینات عملکردی، قدرت و استقامت عضلانی را توسعه دهید.
26. تناسب اندام قلبی عروقی: استقامت قلبی عروقی را از طریق فعالیت هایی مانند دویدن، دوچرخه سواری، یا شنا بهبود بخشید.
27. انعطاف پذیری و چابکی: تمرینات کششی و چابکی را برای افزایش دامنه حرکتی و چابکی خود بگنجانید.رفلکس ها.

مرحله 10: تجهیزات محافظ

28. کلاه ایمنی: همیشه از کلاه ایمنی استفاده کنید تا سر خود را از صدمات احتمالی ناشی از بولینگ سریع محافظت کنید.
29. دستکش‌ها و محافظ‌های پددار: از وسایل حفاظتی مناسب برای دست‌ها، پاها و شکم استفاده کنید تا خطر آسیب را به حداقل برسانید.

با پیروی از این مراحل و نکات، خفاش‌بازان می‌توانند توانایی خود را در ضربه زدن در برابر بول‌بازان سریع افزایش دهند. یادآوری این نکته مهم است که تمرین، پشتکار و بهبود مستمر کلید تسلط بر این مهارت است.

تبدیل شدن به یک اپتومتریست به میزان قابل توجهی آموزش و آموزش نیاز دارد. اپتومتریست ها متخصصان مراقبت های بهداشتی هستند که در معاینه چشم ها از نظر مشکلات بینایی و تجویز لنزهای اصلاحی تخصص دارند. آنها همچنین بیماری ها و بیماری های مختلف چشم را تشخیص و درمان می کنند. اگر علاقه مند به دنبال کردن حرفه ای به عنوان اپتومتریست هستید، در اینجا مراحل و نکاتی وجود دارد که شما را راهنمایی می کند:

مرحله 1: دریافت مدرک لیسانس

• با تکمیل برنامه لیسانس شروع کنید. اگرچه رشته خاصی برای دانشکده بینایی سنجی مورد نیاز نیست، توصیه می شود دوره های زیست شناسی، شیمی، فیزیک و ریاضی را بگذرانید. این دوره ها پایه ای قوی برای برنامه درسی مبتنی بر علم در دانشکده بینایی سنجی فراهم می کند.

مرحله 2: در آزمون پذیرش بینایی سنجی (OAT) شرکت کنید

• گام بعدی شرکت در آزمون پذیرش بینایی سنجی (OAT) است که یک آزمون استاندارد است که توانایی تحصیلی و درک علمی شما را می سنجد. این آزمون معمولاً در طول سال‌های لیسانس یا اندکی پس از اتمام دوره لیسانس گرفته می‌شود.

مرحله 3: برنامه دکترای بینایی سنجی (OD) را تکمیل کنید

• پس از گذراندن موفقیت آمیز OAT، می‌توانید برای برنامه های معتبر دکتری بینایی سنجی (OD) درخواست دهید. این برنامه ها معمولاً چهار سال طول می کشد تا تکمیل شوند و شامل آموزش کلاسی و آموزش بالینی می شوند. در طول دو سال اول، شما بر روی دوره های درسی که موضوعاتی مانند آناتومی، فیزیولوژی، اپتیک، فارماکولوژی و بیماری های چشمی را پوشش می دهد، تمرکز خواهید کرد. در دو سال آخر، از طریق چرخش بالینی تجربه عملی کسب خواهید کرد.

مرحله 4: دریافت مجوز

• پس از فارغ التحصیلی از یک برنامه OD، باید مجوز فعالیت به عنوان اپتومتریست را دریافت کنید. الزامات مجوز بر اساس ایالت متفاوت است، اما معمولاً شامل قبولی در آزمون‌های کتبی و بالینی است که توسط هیئت ملی امتحان‌کنندگان در بینایی‌سنجی (NBEO) اداره می‌شود. برخی از ایالت ها نیز ممکن است شرایط اضافی مانند امتحانات فقه یا ادامه تحصیل داشته باشند.

مرحله 5: تخصص را در نظر بگیرید

• در حالی که اجباری نیست، اپتومتریست‌ها می‌توانند از طریق برنامه‌های رزیدنتی تحصیلات تکمیلی در زمینه خاصی از بینایی‌سنجی تخصص داشته باشند. رزیدنتی ها آموزش های پیشرفته ای را در تخصص هایی مانند بینایی سنجی کودکان، بینایی سنجی سالمندان، بیماری های چشمی، لنزهای تماسی یا توانبخشی کم بینایی ارائه می دهند. این برنامه ها معمولاً یک سال طول می کشند و تجربه عملی ارزشمندی را ارائه می دهند.

مرحله 6: آموزش مداوم را دنبال کنید

• بینایی‌سنجی رشته‌ای است که دائماً در حال تحول است و برای اپتومتریست‌ها بسیار مهم است که از آخرین پیشرفت‌ها و تحقیقات به‌روز بمانند. دوره های آموزش مداوم و سمینارها به اپتومتریست ها کمک می کند تا دانش و مهارت های خود را گسترش دهند. بسیاری از ایالت ها برای حفظ مجوز به تعداد مشخصی از ساعات آموزش مداوم نیاز دارند.

نکاتی برای تبدیل شدن به یک اپتومتریست:

1. بینایی‌سنج‌های سایه: سایه‌اندازی با اپتومتریست‌های با تجربه به شما این امکان را می‌دهد تا دانش دست اول این حرفه را به دست آورید و مسئولیت‌های روزمره را درک کنید.
2. داوطلب در تنظیمات مراقبت‌های بهداشتی: داوطلب شدن در محیط‌های مراقبت‌های بهداشتی، مانند کلینیک‌ها یا بیمارستان‌ها، قرار گرفتن در معرض ارزشمندی را با مراقبت از بیمار فراهم می‌کند و درک شما را از سیستم مراقبت‌های بهداشتی افزایش می‌دهد.
3. حفظ معدل بالا: مدارس بینایی سنجی رقابتی هستند، بنابراین حفظ معدل بالا (GPA) در طول تحصیل در مقطع کارشناسی شانس پذیرش شما را افزایش می دهد.
4. توسعه مهارت های ارتباطی قوی: اپتومتریست ها روزانه با بیماران تعامل دارند، بنابراین ایجاد مهارت های ارتباطی قوی برای ایجاد اعتماد و انتقال موثر اطلاعات ضروری است.
5. به سازمان‌های پیش از بینایی‌سنجی بپیوندید: مشارکت در سازمان‌ها یا باشگاه‌های پیش از اپتومتری می‌تواند فرصت‌های شبکه‌سازی و دسترسی به منابعی را فراهم کند که از سفر شما به سمت تبدیل شدن به یک اپتومتریست پشتیبانی می‌کند.
6. آماده شدن برای OAT: با استفاده از راهنماهای مطالعه، امتحانات تمرینی و منابع آنلاین، زمانی را به مطالعه و آماده شدن برای آزمون پذیرش بینایی سنجی (OAT) اختصاص دهید.
7. تحقیق مدارس بینایی سنجی: در دانشکده های بینایی سنجی مختلف تحقیق کنید تا آنهایی را بیابید که با اهداف، اولویت های برنامه درسی و مکان شما مطابقت دارند.
8. کسب تجربه در این زمینه: به دنبال فرصت هایی برای کسب تجربه در زمینه بینایی سنجی، مانند کار به عنوان دستیار یا تکنسین بینایی سنجی باشید.
9. در مورد اپتومتری مطلع باشید: مجلات حرفه ای را بخوانید، در کنفرانس ها شرکت کنید و در انجمن های آنلاین شرکت کنید تا از آخرین پیشرفت ها و بحث های بینایی سنجی به روز بمانید.

این مراحل و نکات یک نقشه راه برای افراد فراهم می کندعلاقه مند به دنبال کردن حرفه ای به عنوان اپتومتریست. توجه به این نکته مهم است که الزامات خاص ممکن است بسته به کشور یا منطقه متفاوت باشد، بنابراین توصیه می‌شود در مورد مقررات و دستورالعمل‌های منطقه خاصی که قصد انجام آن را دارید تحقیق کنید.

مرحله 1: زمان و مکان مناسب را انتخاب کنید انتخاب زمان و مکان مناسب برای صحبت با والدینتان بسیار مهم است. اطمینان حاصل کنید که آنها در خلق و خوی آرام و پذیرا هستند و مکانی آرام و راحت را انتخاب کنید که بتوانید در آن گفتگوی خصوصی داشته باشید.

مرحله 2: آماده باشید قبل از اینکه به والدین خود نزدیک شوید، تمام اطلاعات لازم را در مورد آنچه که به دنبال کسب اجازه هستید جمع آوری کنید. این شامل درک جزئیات، مزایای بالقوه، خطرات موجود، و هر جایگزین موجود است.

مرحله 3: به طور واضح ارتباط برقرار کنید افکار، احساسات و دلایل خود را برای نیاز به اجازه آنها به وضوح بیان کنید. هنگام ارائه پرونده خود از زبان محترمانه و مؤدبانه استفاده کنید. در ارتباطات خود مختصر و منظم باشید تا پیام خود را به طور موثر منتقل کنید.

مرحله 4: به دیدگاه آنها گوش دهید در حالی که بیان نظرات خود ضروری است، به همان اندازه مهم است که با دقت به آنچه والدینتان می‌گویند گوش دهید. به نظرات آنها احترام بگذارید و نشان دهید که برای نظرات آنها ارزش قائل هستید.

مرحله 5: به نگرانی های آنها رسیدگی کنید اگر والدین شما نگرانی یا اعتراضی دارند، زمانی را برای رسیدگی به آنها با آرامش و منطقی اختصاص دهید. اطلاعات تکمیلی ارائه دهید یا راه حل هایی را پیشنهاد دهید که نگرانی آنها را کاهش دهد. در طول این بحث صبور باشید و درک کنید.

مرحله 6: مذاکره و سازش در برخی موارد، یافتن راه حل میانی از طریق مذاکره یا سازش ممکن است ضروری باشد. پذیرای پیشنهادهای جایگزین از سوی والدین خود باشید و در صورت نیاز مایل به انجام تغییرات باشید.

مرحله 7: به آنها زمان بدهید گاهی اوقات، والدین ممکن است به زمان نیاز داشته باشند تا قبل از تصمیم نهایی خود در مورد مسائل فکر کنند. به نیاز آنها برای تأمل احترام بگذارید و از تحت فشار قرار دادن آنها برای پاسخ فوری خودداری کنید.

مرحله 8: قدردانی خود را ابراز کنید صرف نظر از نتیجه، از تمایل والدین خود برای شنیدن و بررسی درخواست شما ابراز قدردانی کنید. قدردانی از زمان، تلاش و توجه آنها را در طول فرآیند نشان دهید.

با دنبال کردن این مراحل، می توانید با احترام و متفکرانه با والدین خود به گفتگو بپردازید و احتمال کسب اجازه از آنها را افزایش دهید.

23 نکته برای دریافت اجازه والدین

علاوه بر مراحل ذکر شده در بالا، در اینجا 23 نکته اضافی وجود دارد که می تواند به شما کمک کند تا در روند دریافت اجازه از والدین خود پیمایش کنید:

1. در مورد نیات خود صادق و شفاف باشید.
2. بلوغ و مسئولیت پذیری را در رفتار خود نشان دهید.
3. نشان دهید که پیامدهای بالقوه را در نظر گرفته اید.
4. اگر سؤال یا ابهامی دارند، اطلاعات بیشتری را ارائه دهید.
5. از سایر بزرگسالان مورد اعتماد که ممکن است بتوانند از طرف شما حمایت کنند، به دنبال پشتیبانی باشید.
6. نمونه هایی از افراد دیگری را که در موقعیتی مشابه موفق بوده اند پیدا کنید.
7. اعتراضات احتمالی را پیش‌بینی کنید و استدلال‌های متقابل را آماده کنید.
8. نوشتن نامه ای متقاعد کننده که دلایل و مقاصد خود را بیان می کند را در نظر بگیرید.
9. برای اطمینان از وضوح و اطمینان، آنچه را که می‌خواهید بگویید، از قبل تمرین کنید.
10. اگر در ابتدا نه می گویند، از مشاجره یا حالت تدافعی خودداری کنید.
11. برای درک ارزش ها و دیدگاه آنها در مورد موضوع وقت بگذارید.
12. در برخی جنبه‌ها به آنها مصالحه کنید یا در نیمه راه با آنها ملاقات کنید.
13. به تصمیم نهایی آنها احترام بگذارید، حتی اگر آن چیزی نباشد که انتظارش را داشتید.
14. درباره هر بازخوردی که ارائه می‌کنند فکر کنید و از آن به طور سازنده استفاده کنید.
15. با نگرانی ها و ترس های آنها همدلی نشان دهید.
16. از دستکاری عاطفی یا تاکتیک های احساس گناه اجتناب کنید.
17. صبور و پیگیر باشید بدون اینکه زورگو یا خواستار شوید.
18. اگر گفتگو مشکل یا غیرمولد شد، یک میانجی را در نظر بگیرید.
19. گزینه‌های جایگزین یا سازش‌هایی را که همچنان با اهداف شما مطابقت دارند، بررسی کنید.
20. نشان دهید که به چالش‌های بالقوه فکر کرده‌اید و برنامه‌هایی برای رسیدگی به آنها دارید.
21. از مشارکت آنها در زندگی و فرآیند تصمیم گیری شما قدردانی کنید.
22. بدانید که آنها ممکن است بر اساس تجربیات زندگی خود دیدگاه های متفاوتی داشته باشند.
23. اگر باز هم امتناع کردند، تصمیم آنها را با ظرافت بپذیرید و راه ها یا فرصت های دیگر را بررسی کنید.

به یاد داشته باشید، هر موقعیتی منحصر به فرد است و ممکن است همه نکات در هر شرایطی قابل اجرا نباشند. این پیشنهادات را با شرایط خاص خود تطبیق دهید و خطوط ارتباطی باز را حفظ کنیددر طول فرآیند با والدین خود ارتباط برقرار کنید.

منابع : 

1. روانشناسی امروز: یک نشریه آنلاین قابل اعتماد که موضوعات مختلف مرتبط با روانشناسی از جمله ارتباطات و روابط درون خانواده را پوشش می دهد.
2. Parenting.com: یک وب‌سایت معتبر ارائه‌دهنده اطلاعات و مشاوره در مورد موضوعات فرزندپروری، از جمله راهبردهای ارتباطی بین والدین و فرزندان.
3. Verywell Family: منبع آنلاین قابل اعتمادی که مشاوره تخصصی در مورد مسائل مربوط به خانواده، از جمله نکاتی برای ارتباط موثر با والدین ارائه می‌دهد.